Het Platform Openbare Ruimte schreef een prijsvraag uit om een concept voor de transformatie van een stuk Amsterdams oostelijk havengebied te vinden. Wij hebben in samenwerking met een door ons verzameld team aan deze uitvraag meegedaan. Door middel van één krachtige, rigoureuze stedenbouwkundige ingreep beoogt ons plan 17 hectare van dit havengebied dat Cruquius-eiland heet een geheel nieuwe invulling te geven.
We stellen voor om een steiger rondom het schiereiland aan te leggen die de nieuwe toegang tot het gebied wordt. Dit zorgt er voor dat binnen en buiten als het ware omgekeerd worden, doordat de huidige ontsluitingsweg in het midden zijn functie verliest. De Cruquiers krijgen dit binnengebied terug en worden daarmee beloond voor het bijdragen aan de transformatie. In dat middengebied ontstaat op basis van co-creatie een levendige mix van private, semi-openbare en gemeenschappelijke ruimte. Er wordt consequent vanuit het water en de kades gedacht.
We werden uit 55 inzendingen als één van de zes genomineerd voor de winst. Uit het juryrapport: “Het is een spannende gedachte wat er zou gebeuren als we 17 hectare stad zouden overleveren aan nieuwe principes en invullingen, die nog moeten ontstaan. Het gebied krijgt de vrijheid, dat levert intrigerende en inspirerende beelden op.”
Deze inzending voor de Europan 12 prijsvraag in Groningen gaat over het creëren van mogelijkheden voor het in het slop geraakte industriegebied Hoendiep, gelegen aan de westkant van de stad Groningen. Door middel van acht kleine overzichtelijke stappen hebben we een transformatiestrategie bedacht die de bestaande kwaliteiten van de plek en zijn omgeving benut, versterkt en zichtbaar maakt. De leegte wordt daarbij als kans gezien en niet als inefficiënte ruimte. De tijd zal moeten uitwijzen hoe het gebied zich verder zal ontwikkelen.
Het plan richt zich op het optimaliseren van de toegankelijkheid van het gebied voor de voetganger en fietser. Op een aantal strategische posities worden bruggen gecreëerd over het Hoendiep die nieuwe connecties in de buurt, stad en regio mogelijk maken. De grootschalige, deels leegstaande bedrijfshallen, worden opgeknipt in kleinere proporties waardoor ze veranderingen in de tijd beter aankunnen en beter aansluiten bij de menselijke schaal. Ze worden daardoor open gebouwen met vele ingangen, in plaats van de gesloten dichte dozen die ze nu zijn.
Uit het juryrapport: “Een realistisch plan waarin gebouwen worden hergebruikt en sommige plekken moedwillig tijdelijk leeg worden gelaten. De connectie met de omgeving is goed doordacht.”
