Onze opdrachtgever werkte decennia lang in de kassen die uiteindelijk gesloopt zijn om plaats te maken voor een aantal woningen. Voor onze opdrachtgever een dierbare plek, zijn opa bouwde hier een glastuinbouwbedrijf op. Dat werd gerund door de opa en de vader van onze opdrachtgever, en daarna door hem zelf. Nu gaat hij met pensioen en wil hij wonen in zijn droomhuis. Hij vormt een sterk opdrachtgeversteam samen met zijn vrouw, een landschapsarchitecte met goede ervaring in projectmanagement in ruimtelijke projecten. Vanaf het begin van dit project was duidelijk dat er een bijzondere en unieke woning uit moest komen. Een woning waar mensen even door omkijken. En het liefst met een subtiele knipoog naar de kassen die deze plek zo lang hun karakter gaven. Maar bovenal, een woning die het buitengewoon prachtige uitzicht op de plassen omarmt.
Eerste stap in het ontwerpproces is geweest dat we in varianten de beste plaatsing en oriëntatie op het kavel hebben onderzocht. Het fraaie uitzicht naar de achterkant leidde tot de plaatsing in de breedte op het kavel. Zo heeft elke verblijfsruimte het uitzicht. Daarna volgde een onderzoek naar de vormgeving van de woning. De referentie aan de kassen was snel gevonden in de hoofdvorm van het volume van de verdieping. Het heeft de verhoudingen van de kassen en de karakteristieke dakhelling. Door dit volume zowel naar voren als naar de zijkant over te laten steken, krijgt het echt de verhoudingen van de kassen die er decennia lang gestaan hebben. De lichtstraat boven de overloop en trapgat refereert met de kozijnritmiek ook aan die kassen en voorziet de woning ook van fraai daglicht uit het noorden. Dat dit volume aan de oostzijde bijna vier meter overkraagt spreekt tot de verbeelding.
De voorgevel richting de weg is meer gesloten, waar de achtergevel flink open is. De woonvertrekken richten zich daarmee helemaal op het fantastische uitzicht aan de achterkant. Het terras aan de woning loopt zo goed als naadloos door vanuit de woonkeuken, door de drievoudige schuifpui van bijna acht meter breed. De woonkamer is iets intiemer dan de leefkeuken, iets meer een plek om je even terug te trekken. De lichtstraat in het dak boven de bank in de woonkamer geeft echter prachtig strijklicht op de wand, waardoor je ook op die plek volop in contact bent met buiten.
Over de materialisering hebben we lang nagedacht en we hebben, samen met onze opdrachtgevers, vele mogelijkheden verkend. Vast stond dat het verschoven en uitstekende volume van de verdieping een materiaal moest krijgen dat zowel op dak als gevel toe te passen is. Een kas heeft dat immers ook. Om dit volume goed in het oog te laten springen, hebben we uiteindelijk gekozen voor een ruitgedekte lei. De gevels van de begane grond zijn aan hun meer gesloten kant gematerialiseerd in een bonte metselsteen en de “snijzijdes” van de volumes zijn met een vergrijsde houten lattenstructuur bekleed.
Onze opdrachtgeefster is opgeleid als landschapsarchitecte. Zij heeft het ontwerp voor de tuin gemaakt. Er komt een Elzensingel, meerdere verblijfplekken met verschillend karakter en een mooie aansluiting op het water. Voor haar is dit project dan ook bijzonder, omdat ze met plezier ontworpen heeft aan haar eigen nieuwe plek.
Exterieurfoto's zijn gemaakt in opdracht van SVK, interieurfoto's door Wesley Bergen
